Jeugdzorg faalt wederom?

Veertig meldingen seksueel misbruik jeugdzorg

DEN HAAG –  In ongeveer drie weken tijd zijn veertig meldingen binnengekomen van seksueel misbruik van kinderen die onder verantwoordelijkheid van de overheid zijn geplaatst in jeugdzorginstellingen en pleeggezinnen. De meldingen zijn binnengekomen bij het telefonisch meldpunt (070-3765872) van de zogeheten commissie-Samson, die onderzoek doet naar het seksueel misbruik. Het meldpunt werd op 19 juli geopend.

De commissie onder leiding van voormalig procureur-generaal Rieke Samson-Geerlings komt dinsdag voor het eerst bijeen in aanwezigheid van demissionair minister André Rouvoet (Jeugd en Gezin). Een woordvoerder van de commissie sprak dinsdag van een behoorlijk aantal meldingen in korte tijd. „Zeker omdat het vakantietijd is.”

Rouvoet en zijn collega Ernst Hirsch Ballin (Justitie) besloten dit voorjaar de commissie-Samson in te stellen na meldingen van misbruik binnen de Rooms-Katholieke Kerk en van kinderen die door de kinderbescherming in katholieke instellingen waren geplaatst. De commissie-Samson houdt ook contact met de commissie-Deetman, die misbruik binnen de Rooms-Katholieke Kerk onderzoekt. Beide commissies nemen de periode van 1945 tot nu toe onder de loep.

De commissie-Samson onderzoekt de signalen van seksueel misbruik van minderjaren die onder verantwoordelijkheid van de overheid gedwongen zijn geplaatst in (rijks)jeugdinrichtingen, internaten, kindertehuizen en pleeggezinnen. De veertig meldingen komen van slachtoffers en andere betrokkenen. Het gaat zowel om actuele gevallen als meldingen over misbruik in het verleden, aldus de woordvoerder van de commissie. De meldingen zijn volgens hem nog niet geanalyseerd.

Gezinshulp redt kind van mishandeling

GARSTHUIZEN –  Gezinshulp Derkelina Bul heeft de achtjarige Giovanni uit Garsthuizen (Groningen) ontvoerd nadat diverse meldingen van kindermishandeling geen resultaat hadden…

“Zijn moeder verwaarloosde en mishandelde hem”, zegt Bul in Metro. De vrouw hielp de moeder van Giovanni om de zorg voor het huishouden en haar zoon beter te organiseren. Een vader is niet in beeld.

“Al snel kwam ik erachter dat het niet goed zat. Het bed van Giovanni werd niet verschoond: wekenlang sliep hij in plasvlekken, hij mocht niet onder de douche, kreeg slecht te eten en de honden poepten gewoon in huis.” Ook werd de jongen volgens haar geslagen. “Dan zei ze erbij: je mag hem best slaan hoor, dat vindt hij lekker.”

Nadat Bul Giovanni bij de politie had gebracht, werd hij overgedragen aan Bureau Jeugdzorg. „Jeugdzorg heeft hem nu in een pleeggezin geplaatst en een onderzoek gestart”, zegt de gezinshulp.

De Stichting No Kidding stelt in een reactie dat het blijkbaar niet anders kan dat mensen het recht in eigen hand nemen zolang de hulpverlening niet optimaal werkt.

‘Melding kindermishandeling gaat beter’

DEN HAAG –  De spoedeisende hulpafdelingen van ziekenhuizen merken steeds beter gevallen van kindermishandeling op. Dat stelt de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ) vrijdag op basis van onderzoek

Hierdoor zijn steeds meer meldingen van mishandeling afkomstig van ziekenhuizen. Het aantal meldingen vanuit ziekenhuizen bij het Advies- en Meldpunt Kindermishandeling steeg van 500 in 2007 naar 1300 in 2009.

Een vroegtijdige signalering kan de gevolgen voor het kind aanzienlijk verminderen. Dit was voor de inspectie aanleiding om onderzoek te doen naar de kwaliteit van de signalering van kindermishandeling op de spoedeisende hulpafdelingen van ziekenhuizen.

Alle ziekenhuizen in Nederland zijn in 2007 en vervolgens in 2009 ondervraagd hoe zij de juiste methodes hanteren om kindermishandeling te signaleren op de afdelingen spoedeisende hulp. Volgens de IGZ hebben de ziekenhuizen in de afgelopen jaren een grote inspanning geleverd om die voorwaarden te realiseren.

In 2007 voldeed de spoedeisende hulpafdeling van slechts een enkel ziekenhuis aan alle voorwaarden, eind 2009 was dat in alle ziekenhuizen op een enkele uitzondering na het geval. Volgens de inspectie voldoen vrijwel alle Nederlandse ziekenhuizen nu aan de norm. Hiervoor hebben zij volgens de IGZ flinke inspanningen geleverd.

Film over ontvoering Sara en Ammar op 9 september op tv

Persbericht Op 9 september (20.30 uur, Ned.1) zendt de KRO de Telefilm “Kom niet aan mijn kinderen uit”. De film is geïnspireerd op het waargebeurde verhaal van de ontvoering van de twee kinderen van Janneke Schoonhoven uit Oude Pekela door haar Syrische ex-man. Twee jaar lang streed ze om haar kinderen terug te krijgen naar Nederland. Met in de hoofdrollen Karina Smulders, Huseyin Cahit Ölmez en Thom Hoffman. >>

Het is de nachtmerrie van elke gescheiden moeder; je ex-man gaat er met je kinderen vandoor naar het buitenland. In veel van die gevallen ziet de moeder haar kinderen nooit meer terug. Janneke Schoonhoven uit Oude Pekela is een van de weinigen die het wel is gelukt haar zoon en dochter terug te krijgen. Haar ex nam hen mee naar Syrië, waar ze bijna twee jaar bij familie verbleven totdat ze vluchtten naar de Nederlandse ambassade in Damascus, omdat ze terug wilden naar hun Nederlandse moeder. De zaak kreeg veel media-aandacht en daardoor zag heel Nederland hoe haar kinderen na tweeënhalf jaar met minister Bot van Buitenlandse Zaken terugkwamen in hun moederland. Synopsis In de film is Janneke Schoonhoven omgedoopt tot Hanne (een rol van Karina Smulders). In augustus 2004 vertrouwt Hanne haar twee kinderen van 9 en 11 toe aan haar ex-man Nizar (Cahit Ölmez). Hij neemt ze mee voor een korte vakantie naar EuroDisney Parijs. Een paar dagen later krijgt Hanne een telefoontje van Nizar vanuit de Nederlandse ambassade in Damascus. Nizar vertelt dat hij naar Syrië heeft moeten vluchten, omdat hij bedreigd is. Hanne neigt ernaar hem te geloven, maar haar huidige man Bertus (Tjebbo Gerritsma) suggereert dat Nizar op deze manier probeert Hanne terug te krijgen, omdat het voor Nizar en zijn Syrische familie een schande is dat zijn vrouw van hem gescheiden is. Hanne vertrekt samen met adviseur Wouter (Thom Hoffman), die ervaring heeft met gestolen kinderen, naar Damascus. Dat is het begin van een hartverscheurende strijd van twee jaar om de kinderen terug in Nederland te krijgen. Hanne komt er helemaal alleen voor te staan en raakt geconfronteerd met enorme dilemma´s en haar eigen gevoelens. Uiteindelijk realiseert ze zich dat ze zelf moet veranderen en dat er maar een echte manier is om haar kinderen terug te krijgen. Daarvoor reist ze nog een laatste keer terug naar Damascus in de hoop dat de kinderen zelf uit de greep van hun vader kunnen ontsnappen, door het doolhof van Damascus heen naar de Nederlandse ambassade. Regiestatement Regisseur van de KRO Telefilm Kom niet aan mijn kinderen is Ron Termaat. In een regiestatement zegt hij: “Hoe ver ga ja als je kinderen ontvoerd worden? Het is de vraag die ik en veel medewerkers ons stelde toen we aan deze film begonnen. Toen het Janneke Schoonhoven in 2006 werkelijk overkwam stelde ze zich die vraag niet; zonder daar over na te denken ging ze tot het uiterste. Niks en niemand kon Janneke tegenhouden om tweeënhalf jaar voor de terugkomst van haar twee kinderen te strijden. Deze enorme drive vormde voor mij de ruggengraat van Kom niet aan mijn kinderen. Iedereen herinnert zich deze strijd uit het nieuws in de laatste maanden van 2006. Daarom ben je geneigd te denken dat deze ontvoering een op zich zelf staand incident is. Niets is minder waar. Ieder jaar komen er meer dan 150 ontvoeringen alleen al in Nederland voor. Kom niet aan mijn kinderen vraagt aandacht voor de verschrikkelijke gevolgen van deze verdwenen kinderen.” Telefilms zijn Nederlandse speelfilms speciaal gemaakt voor de publieke omroep. De films behandelen actuele maatschappelijke thema’s zoals loverboys, integratie, de Nederlandse maffia of zoals in dit geval kinderontvoering. De Telefilms komen tot stand met financiële steun van het ministerie van OC en W en het CoBO-fonds. KRO Telefilm: Kom niet aan mijn kinderen, 9 september om 20.30 uur op Nederland 1.